បទ​ចម្រៀង​របស់​លោក​ស៊ិន ស៊ីសាមុត បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា ជា​បទ​ចម្រៀង​មិន​ចេះ​សាបសូន្យ និង​ជា​ប្រភេទ​បទ​ចម្រៀង​ដែល​គ្មាន​គូរ​ប្រជែង​បាន រហូត​ដល់​មជ្ឈដ្ឋាន​​នានា​ដាក់​ងារ​ថា ជា​​អធិរាជ​សំឡេង​មាស ស៊ិន ស៊ីសាមុត ចាប់​តាំង​ពី​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ​៥០​មក។ ក្រៅ​ពី​ចំណុច​ខ្លាំង​របស់​លោក ស៊ិន​ ស៊ីសាមុត ដែល​មាន​សមត្ថភាព​ច្រៀង​បាន​ពីរោះ​នោះ លោក​ក៏​ចេះ​តែង​ទំនុក​ច្រៀង និង​និពន្ធ​បទ​ភ្លេង​បាន​មួយ​ចំនួន​ដែរ។

បន្ទាប់​ពី​លោក​បាន​ទទួល​មរណភាព រយៈ​ពេល​ជាង​៣០​ឆ្នាំ​មក​ហើយ​នោះ ចម្រៀង​របស់​លោក ជា​ច្រើន​បទ ត្រូវ​បាន​គេ​យក​ច្នៃ​ជា​ភ្លេង​ថ្មី ច្រៀង​សារ​ឡើង​វិញ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​បាត់​អត្តសញ្ញាណ​ប្រភព​ដើម​នៃ​បទ​ចម្រៀង។

ថ្នាក់​ដឹក​នាំ​ក្រសួង​ជា​ច្រើន ដែល​ធ្វើ​កិច្ចការ​គ្រប់គ្រង​កម្មសិទ្ធិ​បញ្ញា បាន​ព្រមាន​ដល់​អ្នក​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​បទ​ចម្រៀង និង​អ្នក​ចម្រៀង​ជំនាន់​ក្រោយ ឲ្យ​បញ្ឈប់​ការ​ធ្វើ​បាត់​ប្រភព​ដើម​នៃ​បទ​ចម្រៀង។