« Ва Парвардигоратон гуфт: «Ба Ман дуо кунед, то дуои шуморо қабул кунам; ҳамоно онон, ки аз ибодати Ман такаббур мекунанд, хор гардида, ба дӯзах дохил хоҳанд шуд».(Сураи «Ғофир», 60.)

Ин барнома маҷмӯи дуоҳоест ба забони тоҷикӣ арабӣ ва транскрипсия.
Дар ин барнома дуоҳои , ки инсон метавонад дар ҳама ҳолати ҳаёти худ мақсаду хоҳишҳои худро ба даргоҳи Худованд баён кунад.

Ин барнома дорои зиёда аз 40 дуо аст.