Шахсеро, ки муддати зиёд интизоред, дучор меоед. Барои бад нашудани аҳволи молиявӣ хариди ин ҳафтаро мавқуф гузоред, ё ҳеҷ набошад, камтар харид кунед. Корҳоятон ба таври ногаҳонӣ зиёд мегарданд. Рӯзҳои истироҳат имкони сафар намудан фароҳам меояд.

Дар оғози ҳафта бо як нафар шахси наздикатон вохӯрда, аз хуб шудани муносибати тарафайн болидарӯҳ мегардед. Аз душвории молиявӣ раҳоӣ меёбед, лекин барои харидорӣ намудан ба шитобкорӣ роҳ надиҳед. Рӯзи чоршанбе бароятон бобарор мешавад. Рӯзи якшанбе як хабари хуш мешунавед.