(Bahasa Melayu)

Sejarah Malaysia

Malaysia (Tulisan Jawi: مليسيا, Bahasa Cina: 马来西亚, Tamil: மலேஷியா) ialah sebuah negara raja berperlembagaan persekutuan di Asia Tenggara yang terdiri daripada tiga belas negeri dan tiga wilayah persekutuan, yang menduduki bumi berkeluasan 329,847 meter pkiloersegi (127,350 sq mi).[13][14] Malaysia terbahagi kepada dua kawasan yang mengapit Laut China Selatan, iaitu Semenanjung Malaysia dan Borneo Malaysia (juga Malaysia Barat dan Timur).[13] Malaysia berkongsi sempadan darat dengan Thailand, Indonesia, dan Brunei[13] dan juga sempadan laut dengan Singapura dan Filipina.[15] Ibu negara Malaysia ialah Kuala Lumpur, manakala Putrajaya merupakan pusat kerajaan persekutuan. Pada tahun 2009, Malaysia diduduki 28 juta orang[6] dan pada tahun 2017 dianggarkan telah mencecah lebih 30 juta orang.

(English)

History of Malaysia

Malaysia is a Southeast Asian country located on strategic sea-lane that exposes it to global trade and foreign culture. Hinduism from India and Buddhism from China dominated early regional history, reaching their peak during the reign of the Sumatra-based Srivijaya civilisation, whose influence extended through Sumatra, Java, the Malay Peninsula and much of Borneo from the 7th to the 13th centuries.

Although Muslims had passed through the Malay Peninsula as early as the 10th century, it was not until the 14th century that Islam first firmly established itself. The adoption of Islam in the 14th century saw the rise of a number of sultanates, the most prominent of which was the Sultanate of Malacca. Islam had a profound influence on the Malay people, but has also been influenced by them. The Portuguese were the first European colonial powers to establish themselves on the Malay Peninsula and Southeast Asia, capturing Malacca in 1511, followed by the Dutch in 1641. However, it was the British who, after initially establishing bases at Jesselton, Kuching, Penang and Singapore, ultimately secured their hegemony across the territory that is now Malaysia. The Anglo-Dutch Treaty of 1824 defined the boundaries between British Malaya and the Netherlands East Indies (which became Indonesia). A fourth phase of foreign influence was immigration of Chinese and Indian workers to meet the needs of the colonial economy created by the British in the Malay Peninsula and Borneo.[1]

(Chinese)

马来西亚历史

馬來西亞是一個擁有狹長海岸線（如馬六甲海峽），並直接受全球貿易與外來文化影響的東南亞國家。在過去，傳自印度的兴都教和佛教文化就一直主導著這裡的早期區域史，其影響力於西元7世紀到14世紀之間擴大至蘇門答臘、爪哇、馬來半島以及婆羅洲諸多地方，並在室利佛逝文明於蘇門答臘島的統治時期達到頂峰。
早在10世紀，來自中東的穆斯林就曾多次途徑馬來半島，但直到14至15世紀，當地才開始出現首個伊斯蘭家庭。15世紀伊始，島上以馬六甲為首的一些新興蘇丹國開始採用伊斯蘭教，使得伊斯蘭教對馬來人產生深遠影響，同時反之亦然。
1511年，葡萄牙人佔據馬六甲，成為在馬來半島和東南亞地區建立定居點的第一個歐洲殖民列強，而荷蘭人也在1641年緊隨其後。然而，當英國人在亞庇、古晉、檳城和新加坡初步建立軍事基地之後，他們卻成為最終能夠確保其霸權橫穿各個領地（包括當今大馬）的外來殖民統治勢力中的佼佼者。與此同時，在歐洲傳教士的協助下，天主教和基督教得以向東南亞甚至東亞腹地（如澳門,香港和臨近日本的臺灣）廣為傳播。
出於外部因素影響，現在的馬來群島地區被劃分成六个主權國家（即馬來西亞、新加坡、印度尼西亞、汶萊、東帝汶和菲律賓）。儘管如此，基於地理和歷史連接，今天的馬國在文化和語言上，与馬來群島國家之間的差別比較不大。

(Tamil)

மலேசியா வரலாறு

மலேசியா (Malaysia) தென்கிழக்கு ஆசியாவில் உள்ள ஒரு முடியாட்சி நாடு. இந்த நாடு தீபகற்ப மலேசியா அல்லது மேற்கு மலேசியா என்றும், கிழக்கு மலேசியா என்றும் இரு பிரிவுகளாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. கிழக்கு மலேசியாவை, மலேசிய போர்னியோ என்று அழைப்பதும் உண்டு.