اولین بار فال حافظ پس از وفات وی گرفته شد. اگرچه حافظ خود نیز تفأل می‌زد اما مشخص نیست که این تفأل با چه وسیله‌ای صورت می‌گرفته است. تنها در ابیاتی اشاره می‌کند که وقتی غصه به او روی می‌آورد، برای دور کردن غم، امیدواری و کامروایی فال می‌زده است:


از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش
زده‌ام فالی و فریاد رسی می‌آید



مورخان در کتب و منابعی همچون تاریخ دِیار بَکریه، تاریخ اولین فال حافظ را هفتاد سال پس از مرگ حافظ نوشته‌اند. گرفتن فال حافظ در زمان صفویه به اوج خودش رسید تا جایی که حکایت‌های عجیبی نیز از اعتبار فال حافظ نقل می‌شود.

فال حافظ در طول زمان‌ها گرفته می‌شد و تا امروز نیز ادامه دارد؛ ایرانیان معمولاً در جشن ها و مناسبت های مختلف و یا برای نیت های خاص و گرفتاری‌ های شخصی فال حافظ میگیرند.

مشهور است که امروز در خانهٔ هر ایرانی یک دیوان حافظ یافت می‌شود. ایرانیان طبق رسوم قدیمی خود در روزهای عید ملی یا مذهبی نظیر نوروز بر سر سفره هفت سین، و یا شب یلدا، با کتاب حافظ فال می‌گیرند. برای این کار، یک نفر از بزرگان خانواده یا کسی که بتواند شعر را به خوبی بخواند یا کسی که دیگران معتقدند به اصطلاح خوب فال می‌گیرد ابتدا نیت می‌کند، یعنی در دل آرزویی می‌کند. سپس به طور تصادفی صفحه‌ای را از کتاب حافظ می‌گشاید و با صدای بلند شروع به خواندن می‌کند. کسانی که ایمان مذهبی داشته باشند هنگام فال گرفتن فاتحهای می‌خوانند و سپس کتاب حافظ را می‌بوسند، آنگاه با ذکر اورادی آن را می‌گشایند و فال خود را می‌خوانند.