Дар ин китоби пурарзишу пурмуҳтаво саду як ҳадис барои бонувон таҳия шудааст, ки воқеан онхо хеле судманду бебаҳоянд. Метавонам гӯям, ки ин маҷмуаи ҳадисҳо беҳтарин китобе барои бонувон хоҳад буд, ки Онҳо новобаста аз замону макон метавонанд ба он дастраси пайдо намоянд ва за он баҳравар гарданд. Бори аввал аст, ки чунин як ганҷина дар чунин шаклу мухтаво пешниход шуда истодааст ва Созанда ба он умедвор аст, ки каме ҳам бошад диккати хонандагонро ҷалб намояд ва кумаке ба онҳо карда бошад.