WATAN

Bolaligimda uyimizning oldidan ўtadigan soyning tiniќ suviga ouzoќ thermulib, subat ќurishni yahshi kўrardim. Ўsha paylar kalbim tubiga singib ketgan sirlarimni, birinchi muњabbatimni, orzularu istaklarimni hulosa bugun ayta olmaidigan barcha ѓamu ѓussalarimni sharќirab oќayotgan zulol suvga њikoya ќilarimni.
Oradan yillar ўtdi. Uzoќ yurtlarga safar ќilib azim daryolarni, adoѓi yўќ dengizlarni kўrdim. Lekin bularning barchasi иsha kichkina soyning suvichalik menga ilom bakhsh this olmadi.
Aniydi bugun yana bolaligimga haitsam. Kaflarimdagi limmo - lim suvni osmonga sochib, uning tiniќ tomchilarini uyeshning zarrin nurlarida zhilolanishini director of bilan tomosha ќilsam. Tomchilarda ўsha ќizning chiroili siimosini kўrib, soi shovќiniga ќўshilib shear ўќisam, ќўshiќ kuilasam. Ammo buning lay it down. Bolalik boshka haitmaidi. Bir vaќtlar kalbimni ziyoga tўldirgan IShЌ deb atalmish buyuk davlatning chiroѓlari bugun zaifgina nur taratadi, parvozlarga shaylagan shirin hayollar, ohiri yўќ orzular kalbimni tark etmoda ...
Men њamon ўsha soini soѓinaman. Uzoќdan uning toshlarga urilib shovќin solib oќayotgan ovozini eshitaman ... Sanoќsiz savollarimga zhavob islayman ...
Bugun zhuda bakhtiyorman. Chunki bir necha yildan buyon expounded savolimga javob topdim!
Ўsha kichkina soi, ўsha kichkina ќishloќ, ўsha toѓu tosh MENING VATANIMDIR va men uni ech bir azim shaњarga, ech bir azim daryoga alishmaiman!