Салом чавонону хохароне,ки дар чоди зиндаги кадамхои хешро мегузоред. Акнун бо дархости бисёре аз чавонон, дар бораи хамхобаги бахратон маълумот медихам. Аксарияти чавонон ба мо суолхои махфи равон карданд, аз ин хотир дар ин мавзу хамаи суолхои шумо чавоб пайдо мекунанд. Хамхобаги бо зан ин хуби дорад,зеро нафси шумо ором мегирад. Хангоме ки марду зан бо хам хонадори кунанд, набояд аз доираи шариати исломи дур шаванд, зеро боиси гунох бар онхо буда, нисбати зан зулм хисоб мешавад. ЧАВОНОНИ АЗИЗ! Диккат кун,зеро хангоми хамхобаги, вазифахои зеринро доро хастед ва бояд ичро кунед. Дар хадисе аз Мутаффакун Алайх омадааст, ки Расули Худо (с) фармуданд: «Хар гох хостед бо хамсари худ хамбистар шавед, бигуед: «Бисмиллохир рахмонир рахим» Худовандо! моро аз шайтон дур бигардон ва шайтонро низ аз он чи ба мо медихи дур бигардон,яъне ба мо фарзанди солех насиб гардон».Тасмия,яъне бисмиллох пеш аз амхоба шудан бо зан гуфта мешавад.Нуктаи дигаре, ки Пайгамбар (с) фармуданд:«Хар гохе, ки дар аввали шаб бо хамсари худ хамбистар шудед ва пас аз он хостед бори дигар онро такрор намоед, ба гирифтани вузуи нав огоз кунед,яъне тахорати нав кунед ва дубора хамхоба шавед». (Ибни Буто аз Абусаиди Худари ривоят кардааст).Шухи ва бози кардан барои марду зан пеш аз хамбистар шудан мустахаб аст, зеро шухиву дастбозии онхо таскини чисмии марду зан мегардад.Марду зане, ки никохи исломи доранд ва бо хамдигар хамбистари мекунанд, савоби зиёдеро сохиб мешаванд.Пайгабар (с) фармуданд: «Хангоми хамбистар шудан бо зан бисёр гап назанед, зеро мумкин аст, ки сабаби лоли ва гунгии фарзандатон бишавад».