Islom olamining mo‘’tabar olimlari qatorida, shubhasiz, muhammad ibn Ahmad ibn Usmon Abu Imom Zahabiy hijriy 673 yili Suriyaning Damashq shahrida tavallud topganlar. “Zahabiy” taxallusi u kishiga otalarining kasbiga nisbatan berilgan bo‘lib, “zargarning o‘g‘li” degan ma’noni anglatadi. Hadis ilmi bilan 18 yoshdan shug‘ullanishni boshladilar, Ba’labakka, Hims, Hama, Aleppo, Tripoli, Nabulus, Ramla, Qohira, Iskandariya, Quddus, Hijoz kabi jami o‘ttizta shaharda bo‘ldilar. Ilm tahsili uchun juda ko‘p olimlarning xizmatida turdilar. Ibn Zahiriy, Abarquhiy, Shayxul-Islom Ibn Daqiq Iyd (Imom Zahabiy u kishining oldiga ilm o'rgangani kelganida, imtihon qilib: "Abu Muhammad Hiloliy kim?" g'ri javob bergach, Ibn Daqiq Iyd u zotni shogirdlikka qabul qilgan), davrining yetuk hadiss hunos olimi Sharafiddin Dimyatiy, Jaloliddin So‘ng Damashq shahriga qaytib, hadis ilmidan dars berdilar, islom olamida nomlarini mashhur etgan kitoblarini yozdilar. 73 yoshda ko‘z nuridan ayrildilar va ikki yildan so‘ng foniy dunyoni tark etdilar. Uchta farzandi bor edi: qizining ismi Amat Aziz va o‘g‘illari Abdulloh bilan Abu Hurayra Abdurahmon. Abdurahmon keyinchalik hadis ilmi peshvosiga aylanib, Ibn Nasriddin Damashqiy va Ibn Hajar Asqaloniy kabi olimlarga dars berdi, otasidan eshitgan ko‘plab hadislarni rivoyat qildi. Imom Zahabiy 75 yil umr ko‘rdilar, islom olamida hadis ilmining sultoni, qomusiy ilmlarga ega tarixchi, shajarashunos va shayxul islom sifatida nom qozondilar.

Kitob muallifi: Imom Hofiz Shamsuddin Zahabiy
Tarjimon: Dilmurod Qo‘shoqov
Muharrir: Ulug‘bek Mutalov
Musahhih: Abdug‘afur Iskandar